|
|
||||||
|
|||
|
Konferencja naukowa "Zabezpieczenia obwodów elektrycznych
Andrzej KANICKI Obliczenia wielkości zwarciowych z wykorzystaniem nowych norm 1. WstępZasady obliczeń wielkości zwarciowych nie ulegają zmianą od lat trzydziestych ubiegłego wieku i są dobrze opisane w literaturze książkowej, w języku polskim można tu wymienić przykładowe pozycje [14], [15], [16], [17], [18], [19] a w języku angielskim [1], [2], [27]. Szczegółowe zasady takich obliczeń są podawane w postaci norm począwszy od normy VDE 102 z 1929 roku. W Polsce w obliczeniach wielkości zwarciowych do 2003 roku posługiwaliśmy się normami znanymi od kilkudziesięciu lat, a mianowicie:
Wymienione normy nie są przetłumaczone na język polski, a więc są w języku angielskim i francuskim. Normy te, to normy europejskie przejęte z norm IEC wyszczególnionych w spisie literatury od [3] do [13] Norma PN-EN 60909-0:2002 została omówiona w [15] jeszcze jako IEC 60909-0:2001. W dalszych rozważaniach zostanie szczegółowo omówiona norma PN-EN 60909-0:2002 pod kątem obliczeń zwarciowych w promieniowych sieciach niskiego napięcia. 2. Założenia do obliczeńW normie PN-EN 60909-0:2002 Prądy zwarciowe w sieciach trójfazowych prądu przemiennego. Część 0. Obliczanie prądów obliczenia prądów i wielkości zwarciowych mają różny przebieg w zależności od typu zwarcia, i tak rozróżnia się:
Podział ten jak i przebiegi prądu zwarciowego podczas zwarcia pobliskiego i odległego są dobrze omówione w literaturze. Założono tutaj, że zostanie rozważone jedynie zwarcie odległe z uwzględnieniem wpływu silników asynchronicznych. Wspólną wielkością dla obu typów zwarć jest pojęcie źródła napięciowego zastępczego włączonego w miejscu zwarcia jako idealne źródło, niezależne od prądów zwarciowych i niezależne od stanu sieci przed zwarciem. Źródło napięciowe zastępcze w miejscu zwarcia jest jedynym źródłem aktywnym w sieci podczas zwarcia. Wartość napięcia tego źródła to:
gdzie:
Zastosowanie współczynnika c powoduje, że obliczanie stanu sieci przed zwarciem nie jest wymagane. Tabl. 1. Współczynnik napięciowy c
Norma PN-EN 60909-0:2002 podaje następujące założenia upraszczające:
Norma proponuje, aby stosować metodę składowych symetrycznych podczas obliczania zwarć symetrycznych jak i niesymetrycznych. Obliczając prądy zwarciowe w sieci wielonapięciowej należy przeliczać impedancje z jednego poziomu napięcia na inny, zwykle na poziom napięcia w miejscu zwarcia. Przeliczanie to powinno wykorzystywać kwadraty rzeczywistych przekładni transformatorów, przekładnie te powinny być równe stosunkowi napięć znamionowych transformatora, czyli 3. Maksymalny prąd zwarciowyW przypadku konieczności wyznaczenia maksymalnego prądu zwarciowego należy założyć:
4. Minimalny prąd zwarciowyW przypadku konieczności wyznaczenia minimalnego prądu zwarciowego należy założyć:
gdzie:
Temperaturę przewodnika linii na koniec trwania zwarcia wyznaczyć można zgodnie np. z IEC 60865-1. 5. Impedancja sieci elektroenergetycznej zastępczej Impedancja sieci elektroenergetycznej zastępczej ZQ jest wyznaczana w oparciu prąd zwarciowy początkowy zwarcia trójfazowego, jaki płynie z tej sieci przy zwarciu na jej zaciskach
Rezystancję i reaktancję sieci elektroenergetycznej zastępczej wyznacza się następująco:
6. Impedancja transformatora Impedancję transformatora wyznaczamy w oparciu o jego napięcie zwarcia, następnie rezystancję w oparciu o straty obciążeniowe a reaktancje z impedancji i rezystancji. W przypadku transformatorów wprowadzono współczynnik korekcyjny, przez który należy pomnożyć impedancję zespoloną transformatora. Współczynnik korekcyjny należy użyć także przy wyznaczaniu impedancji transformatora dla składowej przeciwnej i zerowej, przy czym nie dotyczy to impedancji uziemiającej transformatora. WspółczynniK Ten dla transformatora sieciowego dwuuzwojeniowego za wyjątkiem transformatorów blokowych jest o postaci:
gdzie:
Na rys. 1 pokazano wartości współczynnika korekcyjnego KT w funkcji reaktancji transformatora wyznaczonej w jednostkach względnych (w przybliżeniu równej napięciu zwarcia transformatora w jednostkach względnych) dla dwóch wartości współczynnika c. Współczynnik ten koryguje wartość siły elektromotorycznej wyznaczanej za pomocą wzoru (1) ze względu na występowanie spadków napięć na transformatorze przed zwarciem.
Dla transformatora sieciowego dwuuzwojeniowego, dla którego możliwe jest określenie warunków pracy w stanie przedzwarciowym za wyjątkiem transformatorów blokowych, współczynnik korekcyjny wyraża się zależnością:
gdzie: Ub - najwyższe napięcie pracy sieci przed zwarciem,
|
(8) |
gdzie:
Impedancja silników jest obliczana z zależności:
(9) |
gdzie:
Rezystancję i reaktancję niskonapięciowego silnika asynchronicznego wyznaczamy z:
(10) |
(11) |
Impedancje silników są włączana w schemat zastępczy sieci dla składowej zgodnej i ewentualnie przeciwnej.
Silniki asynchroniczne średniego i niskiego napięcia połączone z miejscem zwarcia za pośrednictwem transformatora lub za pośrednictwem pracujących równolegle transformatorów mogą być pominięte, gdy:
(12) |
gdzie:
Powyższą zależność zilustrowano za pomocą rys. 2 dla wybranych wartości mocy zwarciowych w funkcji mocy znamionowej transformatora. Wyniki pod tymi krzywymi oznaczają pominięcie silnika a nad krzywymi zaaprobowanie w obliczeniach zwarciowych. Przebiegi tych krzywych są, co najmniej zaskakujące szczególnie w związku występującą nieciągłością wyników. Dodatkowo na rys. 3 podano wyniki z zależności (12) w funkcji mocy zwarciowych dla różnych mocy transformatora. Wyniki z tych dwóch rysunków wskazują, że dla zbyt dużych impedancji sieci zastępczej czy transformatora nie będzie silnika, który należy uwzględnić w obliczeniach zwarciowych.
Silniki asynchroniczne niskiego napięcia połączone z miejscem zwarcia za pośrednictwem transformatora i przyłączone do strony dolnego napięcie tego transformatora za pośrednictwem różnych kabli można zastąpić jednym zastępczym silnikiem, którego parametry są następujące:
|
|
Rys. 2. |
Wielkości otrzymywane z zależności (12) w funkcji mocy transformatora dla różnych mocy zwarciowych występujących przed transformatorem |
![]() |
|
Rys. 3. |
Wielkości otrzymywane z zależności (12) w funkcji mocy zwarciowych dla różnych mocy transformatora |
Odwracalne statyczne przekształtniki zasilające różne napędy są rozważane jako źródła prądu zwarciowego jedynie podczas zwarcia trójfazowego, jeżeli:
W tej sytuacji wyznacza się jedynie:
Odwracalny statyczny przekształtnik modeluje się impedancją wyznaczoną z parametrów silnika, przy czym przyjmuje się:
Podczas obliczania prądów zwarciowych należy:
Prąd zwarciowy początkowy dla zwarcia trójfazowego wyraża się wzorem:
(13) |
Prąd zwarciowy udarowy może być wyznaczony z zależności:
(14) |
Współczynnik udaru można wyznaczyć z rys. 4 lub z wzoru:
(15) |
R/X |
X/R |
Rys. 4. Współczynnik udaru w zależności od wartości R/X oraz X/R |
Podczas zwarcia odległego prąd wyłączeniowy symetryczny jest równy prądowi zwarciowemu początkowemu, czyli:
(16) |
Prąd wyłączeniowy symetryczny płynący od silników asynchronicznych w sieci promieniowej jest równy iloczynowi prądu zwarciowego początkowego, współczynnika uwzględniającego zanikanie składowej okresowej tego prądu zwarciowego i współczynnika q zależnego od mocy znamionowej czynnej silnika na parę biegunów:
(17) |
Współczynnik wyznaczany jest dla najkrótszego czasu od chwili powstania zwarcia do momentu otwarcia pierwszego bieguna łącznika. WspółczynniK Ten wyznaczamy z poniższych wzorów lub wykorzystując rys. 5.
|
(18) |
|
(19) |
|
(20) |
|
(21) |
![]() |
|
Rys. 5. |
Współczynnik |
Wartości współczynnika q wyznaczamy z poniższych zależności lub w oparciu o rys. 6:
|
(22) |
|
(23) |
|
(24) |
|
(25) |
|
|
Rys. 6. |
Współczynnik q uwzględniający wpływ mocy silnika na zmianę składowej okresowej prądu zwarciowego |
W przypadku występowania w sieci promieniowej kilku źródeł prąd wyłączeniowy symetryczny jest równy sumie arytmetycznej prądów wyłączeniowych symetrycznych płynących od każdego źródła. Zwarcia niesymetryczne należy traktować jako zwarcia odległe.
W rozdziale tym zostaną podsumowane w tabl. 2 zależności na prądy zwarciowe płynące przy różnych rodzajach zwarć na zaciskach silnika asynchronicznego. Podczas zwarcia jednofazowego , jeżeli silnik nie ma uziemionego punktu neutralnego.
Tabl. 2. Prądy zwarciowe przy zwarciu na zaciskach silnika asynchronicznego
Rodzaj zwarcia |
Trójfazowe |
Dwufazowe |
Jednofazowe |
Prąd zwarciowy początkowy |
|||
Prąd zwarciowy udarowy |
|||
Silniki średniego napięcia:
Silnik niskiego napięcia razem kablami łączącymi je z rozdzielnią:
|
|||
Prąd zwarciowy wyłączeniowy symetryczny |
|||
Współczynniki zgodnie z:
|
|||
Prąd zwarciowy ustalony |
Całka Joule'a to energia cieplna wydzielana przez prąd zwarciowy w czasie trwania zwarcia na rezystancji i można ją opisać zależnością:
(26) |
Całka ta została uzależniona od prądu zwarciowego początkowego i dwóch współczynników:
W oparciu o równanie (26) wyprowadzono wzór na zastępczy prąd zwarciowy cieplny, który jest prądem okresowym o stałej amplitudzie i wydzielającym tą samą ilość ciepła, co prąd zwarciowy. Zastępczy prąd zwarciowy cieplny można zapisać następująco:
(27) |
Współczynnik m można odczytać z rys. 7 lub z zależności analitycznych, wzór (28). Dla zwarć odległych współczynnik n=1. Zgodnie z tabl. 2 współczynnik n dla silników asynchronicznych jest równy zeru.
Uwagi:
W normie współczynniki m jest podane także w formie analitycznej:
(28) |
Dla z powyższego wzoru otrzymuje się złe wyniki (m=0). W tej sytuacji należy podstawić
i to rozwiązuje ten problem.
|
|
Rys. 7. |
Współczynnik m uwzględniający wpływ zmian składowej nieokresowej prądu zwarciowego na nagrzewanie się przewodu |
Zwarcia w sieci niskiego napięcia występujące na zaciskach transformatora zasilającego mogą wywołać przepalenie się jednego bezpiecznika po stronie górnego napięcia tego. Wtedy zwarcie po stronie niskiego napięcia transformatora występuje jednocześnie z przerwą w jednej fazie po stronie górnego napięcia transformatora i taka sytuacja jest teraz analizowana i pokazana na rys. 8.
Rys. 8. |
Schemat sieci ze zwarciem po stronie niskiego napięcia i z jednoczesną z przerwą w jednej fazie po stronie górnego napięcia transformatora |
Tabl. 3. Współczynniki oraz ß dla obliczenia prądów zwarciowych występujących po obu stronach transformatora
Zwarcie |
Trójfazowe |
Dwufazowe doziemne |
Jednofazowe |
||
Dotyczy faz |
L1, L2, L3 |
L1, L3, N (E) |
L1, L2, N (E) |
L2, N (E)1) |
|
Współczynnik ß |
0 |
2 |
0,5 |
0,5 |
|
Współczynnik |
|||||
0,5 |
1,5 |
- |
- |
||
1,0 |
- |
1,5 |
1,5 |
||
0,5 |
1,5 |
- |
- |
||
- |
3,0 |
1,5 |
1,5 |
||
Współczynnik |
|||||
1) |
W przypadku zwarcia jednofazowego w fazach L1 lub L3 otrzymujemy znikomo małe prądy zwarcia albowiem ogranicza je reaktancja magnesująca transformatora. Przypadki te mogą być pominięte. |
Prądy zwarciowe występujące po obu stronach transformatora można obliczyć stosując poniższe równanie:
(29) |
gdzie:
Z analizy wzoru (29) wynika, że jedynie prąd dla zwarcia dwufazowego doziemnego w fazach L1, L3, N jest równy prądowi zwarcia jednofazowego bez przerwy w jednej fazie, pozostałe prądy wyznaczane w oparciu o zależność (29) są mniejsze od prądu zwarcia jednofazowego bez przerwy w jednej fazie. Z powyższego wynika, że nie trzeba rozważać wzoru (29) podczas doboru aparatury rozdzielczej w stacji jak na rys. 8, wzór ten może być jedynie użyteczny podczas analizy zakłóceń po awarii.
W poprzednich rozdziałach podano główne zasady stosowania normy PN-EN 60909-0:2002. Obecnie dla sieci elektroenergetycznej składającej się z sieci zastępczej zasilającej transformator obniżający napięcie, z którego zasilane są silniki asynchroniczne dla zwarcia trójfazowego na zaciskach dolnego napięcia tego transformatora zostanie sformułowany algorytm obliczania wielkości zwarciowych. Algorytm ten jest następujący:
W referacie zaprezentowano główne zasady stosowania normy PN-EN 60909-0:2002. W tej skrótowej prezentacji pokazano jej zalety i wady normy oraz zwrócono szczególną uwagę na:
Dla sieci elektroenergetycznej składającej się z sieci zastępczej zasilającej transformator obniżający napięcie, z którego zasilane są silniki asynchroniczne dla zwarcia trójfazowego na zaciskach dolnego napięcia tego transformatora został sformułowany algorytm obliczania wielkości zwarciowych zgodnie z normą PN-EN 60909-0:2002.